मी नदी बोलतेय मराठी निबंध | Mi Nadi Boltey Essay In Marath | essay mi nadi boltey marathi nibandh

नदीची आत्मकथा मराठी निबंध | Nadichi  Atmakatha in Marathi 

नमस्कार,मित्रांनो आज या पोस्ट मध्ये आपण नदीचे आत्मवृत्त म्हणजेच मी नदी बोलते मराठी निबंध | mi nadi boltey marathi nibandh बघणार आहो.या निबंधा मध्य नदी एका फिरायला आलेल्या मुला बरोबर बोलत आहे तर चला मग सुरू करूया मी नदी बोलते निबंध ला.

मी नदी बोलते | mi nadi boltey nibandh

 mi nadi boltey marathi nibandh

गेल्या हत्या मध्ये आम्ही फिरायला गेलो होतो तिथे पहाडावर हिरवळ पसरली होती खुल्या आकाशात व मोकळे हवेमध्ये मन फार रमले होतं अख्ख्या आयुष्याची मजा त्यादिवशी आली होती पहाडावरून खाली उतरून थोड्या दूर अंतरावर चालत गेल्यावर तिथे भल मोठ डबकं साचलेल दिसलं,आणि थोडी दुर्गंधी पसरली होती. त्या ठिकाणी मी नाक मुरडून तेथून निघणारच होतो तसे माझ्या कानावर काही शब्द पडले कुठे निघालास असे नाक मुरडून मला भेटणार नाही मी आवाज याच्या शोधात इकडे तिकडे पाहू लागलो.

 तोच पुढील शब्द माझ्या कानावर पडला अरे इकडे तिकडे काय बघतोस मी नदी बोलत हे भलं मोठं साचलेल डबकं  दुसरे तिसरे काही नसून मी नदी आहे, मी नदी बोलतेय आहे.
मी अवाक नजरेने त्या डबक्याकडे थोडे पुढे सरसावून पाहू लागलो अरे काय बघतोस 'मी तीच नदी आहे'. जी काही वर्षांत खळखळ वाहत होती, पर्वतरांगांमधून खळखळ व निर्मळ धावणारी मी आता बेरंग झाले आहे.अशा या माझ्या परिस्थितीमध्ये, या सर्वांमध्ये दुसरे तिसरे कोणी नसून तुमच्यासारख्याच मानवाचा हात आहे.

एकेकाळी मी हिमालयाच्या पर्वतरांगा मधून अढळ कुठेही न थांबता संथपणे वाहत असायची. मी कुठेही थांबत नाही कुठेही आश्रय न घेता सरळ सागराला जाऊन मिळते. माझ्या या संथपणे वाहणाऱ्या स्वभावाच तुम्ही चंचल असे म्हणता दऱ्याखोऱ्यातून वाहणारी मी नदी आता एक अस्वच्छ डबकं होऊन बसलं आहे.

कधीकाळी तुम्ही मानवत माझ्या गोड पाण्याचा आस्वाद घ्यायचे. माझ्या पाण्याचा आस्वाद घेऊन जेव्हा तुम्हीतृप्त होत असे तेव्हा मला फार आनंद व्हायचा.इतकेच नव्हे तर माझ्या पाण्यामध्ये आश्रय देणाऱ्या अनेक प्रकारच्या  मास्याना तुम्ही तुमचे खाद्य बनवत असे. तेव्हा मी तुम्हाला वेळोवेळी उपयोगी पडत असे. याचा मला फार अभिमान वाटायचा.

पण माझी स्थिती फार दयनीय झाली आहे.तुमच्यासारखेच अनेक मित्र परिवार माझ्या अवतीभोवती सहल करण्यासाठी यायचे. खूप मौज करायचे. व  त्यांच्या जवळ असलेला कचरा सर्व नदीमधील आणून टाकायचे. आणि आज तुम्ही लोकं मला पाहून नाक मुरडतात.

लोक तुम्हां मानवाला काय दिले नाही,सुरुवातीच्या काळात मानव शेतीसाठी पाण्याचा उपयोग करण्यासाठी माझ्या आश्रयाने राहू लागला. माझ्या अवतीभवती वस्ती करु लागला.व माझ्या मध्ये राहणाऱ्या जीव, माशांचा उपयोग स्वतःच्या आहारात तसेच उदरनिर्वाहासाठी करू लागला.पण जसा जसा मानव विकसित झाला  तसा तसा त्याला माझ्या उपकाराची जाणीव कमी होऊ लागली व तो माझ्या जीवावर उठला.

पण हो मात्र एक आहे पर्वतरांगांमधून वाहतांना माझा मार्ग जंगलातून निघतो. तिथे मात्र आजही मी निर्मळ खळखळ शांतपणे पणे वाहतच आहे. तेथील प्राणी आजही माझ्या गोड पाण्याचा आस्वाद घेऊन तृप्त होतात. मुक्या जनावरांच्या  सरहद्दीतआजही निवांतपणे वाहत आहेमानव विकासाच्या शिखरावर असतानाही माझी ही स्थिती याचं मला फार वाईट वाटत आहे.

माझी तुमच्याकडे एवढीच कैफियत आहे की तुम्ही माझा छळ करू नका मला निवांत संथपणे वाहू द्या.अखंड दूरदूर मला वाहू द्या सांग ना करशील ना माझं स्वप्न पूर्ण एवढे बोलून नदीचे शब्द बंद झाले मी शुद्धीवर आलो एवढ मोठं डबकं एकेकाळी सतत वाहणारी नदी आहे.

यावर माझा विश्वासच बसत नव्हता. पन नदीचा संवाद एकूण माझा पूर्ण विश्वास पक्का झाला.आता मी या नदीच्या स्वच्छतेसाठी सरकारला विनंती करणार.व या सरितेला नदीला स्वच्छ करणार तिचे स्वप्न पूर्ण करणार.

Conclusion

तर हा होता मी मी नदी बोलतेय मराठी निबंध तुम्हाला हा निबंध आवडला असेल तर खाली कमेन्ट अंधे नक्की कळवा. आणि आपल्या मित्र मैत्रिणी बरोबर शेअर करा. म्हणजेच त्यांना सुद्धा मदत होईल.

नोट:या निबंधाचे नाव याप्रमाणे राहू शकते

• me nadi bolte essay in marathi
• mi nadi boltey marathi nibandh
• mi nadi boltey nibandh
• mi nadi boltey
• essay on river in marathi  
• नदीची आत्मकथा मराठी निबंध | Nadichi  Atmakatha in Marathi